تولدت مبارک ...

شب نیمه شعبان پر است از خاطره، پر از کودکی، پر از شیرینی و شربت و مسجد، پر از ریسه و چراغ رنگی، پر از داربست و طاق نصرت، پر از هم زدن دیگ شله زرد، پر از مولودی، و پر از نبودنت ...

حد فاصل شهدا تا دروازه دولاب، تا خراسان حتی، وجب به وجب دیوانگی و سرور شهر را می توان دید. اما چیزی که قلب را به درد می آورد، خلطِ این عاشقانه با لجنزار سیاست است ... چیزی که حال آدم را به هم می زند اشتباه گرفتن رقیب با دشمن است، انحصاری کردن امام زمان است، ای «پسر فاطمه منتظر تو هستیم» است ...
 
پسرِ اصلیِ فاطمه یادت نرود برادر! منتظر او هم هستی ؟

 
ای خانه ات آباد... خراباتت کو؟
ای چشمه ی نور! انشعاباتت کو؟
در شهر نشانه ای ز تبلیغ تو نیست
ای عشق!... ستاد انتخاباتت کو؟

_________